Έι παίξε μας μια πενιά
να ομορφύνει η ζωή
να λυθεί η καρδιά
και στον ώμο μου ακούμπα
Πες uno dos tres
πες απλά ό,τι θες
να γελάσει η ψυχή
να χορέψουμε rumba.
Ελλάδα, España, Cuba
τον κόσμο φέρνω όλο τούμπα
η ψυχή μου διψά
ο ήλιος χαμογελά
η καρδιά χτυπά rumba
Eρωτευμένοι για πάντα
κόμβοι διακόσιοι τριάντα
μονάχα με το μυαλό
περνάω τον ατλαντικό
και δεν κρατάω ούτε τσάντα
Έι παίξε μας μια πενιά
να ομορφύνει η ζωή
να λυθεί η καρδιά
και στον ώμο μου ακούμπα
Πες uno dos tres
πες απλά ό,τι θες
να γελάσει η ψυχή
να χορέψουμε rumba
Όσο η νύχτα κυλά
ψάχνουμε μια ηλιαχτίδα μέσα στη σκοτεινιά
ψυχή μου βάστα
γιατί όσο αντέχει η καρδιά
ψάχνουμε την αγάπη μες στην απανθρωπιά.
Πέφτουμε κάτω χτυπάμε
μ’ ακόμα χαμογελάμε
παίρνουμε φόρα ξανά
με δυο μεγάλα φτερά
τον ήλιο κι ακολουθάμε
Είναι τυφλή κι οπιούχα
δε θέλει γνώση ούτε ρούχα
ξανά για να ερωτευτεί
για να κουνήσει τη γη
για να χορέψει τη ρούμπα
Η δική μου γενιά μοιάζει με τα πουλιά
που σκόρπισαν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Πάντα σε κίνηση, άτλαντες, ποίηση
περνούν τις συμπληγάδες με σπασμένα φτερά.
Μες την έρημο του κόσμου ψάχνουμε νερό
στο στήθος μας χτυπά ο πρώτος ήχος του σύμπαντος
πόθος άσβεστος χελιδόνια κι άλμπατρος
μ’ όνειρα φωτιά, μ’ ανοιχτή καρδιά
Όσο η νύχτα κυλά
ψάχνουμε μια ηλιαχτίδα μέσα στη σκοτεινιά
ψυχή μου βάστα
γιατί όσο αντέχει η καρδιά
ψάχνουμε την αγάπη μες στην απανθρωπιά.
Για ένα όνειρο και για μια τρέλα, έτσι, για τα μπάσα και για τα πρίμα, για τον φίλο και για το νέο κύμα.