Σχεδόν πενήντα χρόνια
βάσανα και διωγμοί
τώρα στη μαύρη αρρώστια
ανάξια πλερωμή
Το δίκιο του αγώνα
πολλά σου στέρησε
μα η ζωή λεχώνα
ελπίδες γέννησε
Τίποτα δεν πάει χαμένο
στη χαμένη σου ζωή
τ’ όνειρό σου ανασταίνω
και το κάθε σου γιατί
Ποτέ δεν λες η μοίρα
πως σε αδίκησε
μα μόνο η ιστορία
αλλιώς σου μίλησε
Σκυφτός στα καφενεία
στους δρόμους σκεπτικός
μα χθες μες την πορεία
περνούσες γελαστός